Dit gedicht is opgedragen aan
mijn drie prachtige kinderen
Kurt, Jolien en Wouter
MIJN KIND
Ik adem door je lach
hou hem soms angstvallig in
toen ik je spelen zag
en oei je viel,
mijn kind.
Mijn ogen stralen fier
om je mooi rapport,
maar kijk dat kan beter hier
mijn kind.
Regen in het hart
maar ogen blijven droog,
je bent soms hard
met woorden ook,
mijn kind.
Je bent mijn bloed
ik zie het in je gezicht
het ga je altijd goed,
mijn kind.
05/12/01