HERBRONNEN
Bevloei je geest met frisse bergrivier,
slijp de pijn als keien in zijn water
glad, in helder watervalgeklater,
herbron gedachten op natuurklavier
in druppels, stromen, stormen en terug
te keren naar je kern, een brede brug
opbouwen van het einde naar begin,
laaft je iedere dag met levenszin.
Verruim je denken door een nieuwe wind,
zweef weg op vleugels van de witte raaf,
van zwaartekracht breek los, ontknecht de slaaf
van vastgeroeste vooroordelen, kind
in eenvoud zijn, warm in spontaniteit,
ontdek je waarde in onthaaste tijd,
laat die zachte bries je geest bevruchten,
keer het tij, gedaan met zinloos vluchten.
9/01/02