PERPETUUM MOBILE

 

GEVANGEN

 

Ik maak een kooi van tijd.

 

Wat was, is overboord gegooid.

Ik leef maar tussen gisteren

en morgen.

 

Ik steek mijn hoofd door tralies

van mijn zorgen.

 

Vergeet ik soms mezelf

in dromen weggeborgen ?

 

Voorheen is stil gestorven,

later in mijn hoofd nog niet geboren.

 

Ik zwerf gevangen,

van dag naar dag

in het heden.

 

Wat gebeurt wordt definitief

door klokken weggetikt.

 

Wat ik schrijf is reeds geschreven.

 

03/05/02